026-3514098
|
06-51426548
|
info@academievoorervarendleren.nl

Jij, als individu, draagt bij aan een groter geheel

Inclusiviteit

Women lives matter, black lives matter, each life matters, your life matters.

Discriminatie wordt niet meer geaccepteerd. Er wordt gestreden voor gelijke rechten en een diverse samenleving. Dat is terecht. Maar diversiteit staat niet gelijk met inclusiviteit. Vrouwen in een mannenbolwerk vergroten wel de diversiteit, maar worden daarmee niet automatisch ook als individu gezien; er is pas sprake van inclusiviteit als jij als persoon er toe doet. Wanneer mensen met een verstandelijke beperking in een ‘gewone’ wijk wonen, maakt dat die wijk meer divers, maar nog niet inclusief.

Inclusiviteit is dat de kern van jouw persoonlijkheid telt en niet een bepaalde eigenschap: wit, zwart, man, vrouw, beperkt intelligent of hoogbegaafd. Dat je op jouw manier wilt bijdragen aan de samenleving, aan een groter geheel. Bevorderen van diversiteit met bijvoorbeeld positieve discriminatie blijft het gevaar van uitsluiting in zich houden, omdat het gebaseerd is op een groepsindeling. Je wilt geen mensen uitsluiten of alleen maar gedogen. Je wilt dat iedereen echt deel kan uitmaken van een gemeenschap.

Als het individu telt in de organisatie waar je werkt, wordt die organisatie beweeglijker. Je merkt dat alle eigenaardige individuele kwaliteiten een bijdrage aan het geheel kunnen leveren. Inclusiviteit levert meer op dan je verwacht.

Verduurzamen? Niet per wijk, maar via individuele daadkracht

‘In heel Nederland hebben inmiddels ruim 1 miljoen woningeigenaren en huurders zonnepanelen op het dak liggen. Van die particuliere daadkracht zou best wat meer geprofiteerd kunnen worden nu het klimaatakkoord wordt uitgevoerd.’

Lees meer

De kwaliteit van de leerling die achterloopt

Voor haar leeftijd loopt de leerling erg achter met spelling. Ze haspelt de letters van een woord door elkaar. Ze schrijft alle woorden aan elkaar vast. Ze tekent als het ware.

Ter voorbereiding zet de leerkracht op een ochtend allerlei lettertypes op het bord: dun, dik, met krul, strak, sierlijk, gedrongen, langgerekt, kleurrijk en sober. Zij vraagt alle kinderen om bij een woorddictee alle woorden te tekenen.

.

.

Lees meer

In agressie zit een initiatief

Agressie in het uitgaansleven, pesten op de werkvloer, een president die grote delen van de bevolking tegen zich in het harnas jaagt, oorlog, huiselijk geweld. Maar ook een formulier, waar je alleen tussen de voorgeschreven antwoorden mag kiezen. Verbazingwekkend hoeveel dwang en geweld er is in de wereld. Deze agressie roept als tegenreactie ook weer agressie op. Kunnen we woede, geweld, agressie ook anders zien en er anders mee omgaan?

Iedere mens wil iets positiefs bijdragen aan het team, de organisatie, de sportclub, de stad, de samenleving, het grotere geheel. Als die impuls niet wordt herkend en erkend, ontstaat er woede en agressie. En dat wordt nog sterker als die impuls wordt tegengewerkt of tegengehouden. Het meest positieve dat in zo’n situatie kan gebeuren, is dat mensen afhaken in een soort onmacht, contact zoeken met anderen en hun initiatiefkracht richten op bereikbare zaken.

Kijk je door de agressie heen, dan blijken mensen een veel opbouwender initiatief te willen uiten, iets wat zij zelf in eerste instantie ook niet tot uitdrukking konden brengen. Samen optrekken en elkaar wederzijds de ruimte geven, blijkt werkzaam te zijn.

Ella wil leiding geven

Johannes weet dat Ella, die niet spreekt, agressief kan worden. Als Ella kreunt en bromt aan het einde van de koffiepauze denk hij opeens: “Ella wil haar bakkerscollega’s weer aan het werk zetten.” Hij zet haar niet buiten de deur…

Lees meer

De schoonmaakster wil zelf haar werkschema maken

We moeten bezuinigen en ook de schoonmaakster is er in beschikbare uren op achteruit gegaan. We moeten de uit te voeren werkzaamheden herschikken. Als ik, als schoolleider, op een dag een voorstel doe, waarvan ik denk dat het haalbaar moet zijn, verwijt ze me dat ik niet weet wat schoonmaken is; mijn schema is onhaalbaar.

Lees meer

Overal om je heen werken potentiële partners

‘Het moet van de baas of de overheid’. Wanneer je er zelf niet achter staat wat je doet, vervreemd je van jezelf en je werk. Je haakt innerlijk af. Top-down organiseren bewerkstelligt die vervreemding. Je betrokkenheid en creativiteit zet je dan ergens anders in, bijvoorbeeld in de buurtvereniging, het vrijwilligerswerk of de sportclub.

Om de verbinding tussen jou en het geheel te verkrijgen, kan je ervoor kiezen om democratisch tot besluiten te komen. Een democratisch besluit wordt door betrokkenen vaak nog steeds ervaren als top-down. Ook dan blijven mensen dus afhaken.

Hoe kun je echt bottom-up werken en de initiatiefkracht van iedereen in het samenwerken behouden? In iedereen leeft het ideaal te willen bijdragen aan het grotere geheel. Vanuit het meekijken en meedoen ontstaat er als vanzelf een verbinding met het grotere ideaal. Je beleeft bovendien elkaars nieuwsgierigheid. Je ziet wat de ander beweegt. Dan ben je onderzoekend of explorerend aan het samenwerken.

In Porto Alegre werd top-down een bottom-up werkwijze ingevoerd

Het vertrouwen in het experiment begon pas te groeien na het besluit van de regering om een burgerbegroting in te voeren. Het aantal buurtverenigingen in de stad nam toe van 180 in 1986 naar 600 in 2000. De deelnemers aan de burgerbegroting gingen elkaar ‘çompanheiro’ noemen, wat medeburger of broeder betekent.

Iedereen heeft iets zinnigs bij te dragen, diploma of niet. Als er maar serieus geluisterd wordt.

(Rutger Bregman, De meeste mensen deugen, 2019, De Correspondent)

Samen op zoek naar de kwaliteit van pesten

We hadden behalve met de gepeste en de pester, ook een gesprek met hun moeders. We onderzoeken eerst een eigen ervaring, waarin we zelf gepest hadden. Verrassend genoeg kon iedereen wel iets noemen.

Lees meer

Arts blijft in contact met gedupeerden en laat het vraagstuk niet los

Een meisje verloor haar oog na een operatie. Hoe kon het zo misgaan? Die vraag hield oogarts Huib Simonsz vijftien jaar bezig. Het was een operatie die de kinderoogarts Huib Simonsz al duizenden keren gedaan had en nooit was er iets misgegaan. Maar deze keer wel en daarna zou het leven voorgoed veranderd zijn, voor Huib Simonsz én voor zijn patiëntje, een meisje van twee.

(Jannetje Koelewijn, 4 september 2020, NRC Handelsblad, Ingekorte weergave)

Lees meer

Menu